Kierownik projektu: Dr hab. inż. Kinga Pielichowska, Prof. AGH
Czas realizacji: 2017-2020
NCN OPUS: 2016/21/B/ST8/00449
Celem niniejszego projektu jest zbadanie wpływu modyfikacji powierzchniowej hydroksyapatytu (HAp), w celu uzyskania hybrydowego nieorganiczno-organicznego nanonapełniacza (HAp-g-PEG) na właściwości nanokompozytów POM/HAp-g-PEG. Z przeprowadzonych wstępnych badań wynika, że proponowana modyfikacja pozwala na znaczną poprawę stabilności termicznej matrycy polimerowej w odróżnieniu od niemodyfikowanego HAp - wprowadzają 10% HAp do kopolimeru polioksymetylenu (POM) obserwowano obniżenie jego stabilności termicznej o ok. 30°C, podczas gdy wprowadzenie 10% w przeliczeniu na HAp nanonapełniacza hybrydowego HAp-g-PEG spowodowało poprawę stabilności termicznej POM o 32°C. Zastosowanie HAp-g-PEG pozwala również na wprowadzenie większej ilości HAp do matrycy polimerowej, co jest korzystne z punktu widzenia zastosowań ortopedycznych.
Kierownik projektu: Dr inż. Aleksandra Benko
NCN Sonatina: 2017/24/C/ST8/00400
Kierownik projektu: Prof. dr hab. inż. Marta Błażewicz
Czas realizacji: 2015-2018
Kierownik projektu: Dr hab. inż. Ewa Stodolak - Zych, prof. AGH
Czas realizacji: 2016-2019
Kierownik projektu: Prof. dr hab. inż. Elżbieta Pamuła
Czas realizacji: 2015-2019
Celem projektu jest przeprowadzenie kompleksowych badań nad opracowaniem nowej generacji wziewnych lipidowych nośników leków, które umożliwią dostarczenie leku przeciwnowotworowego (paklitakselu) bezpośrednio do płuc oraz zapewnią jego kontrolowane uwolnienie w miejscu chorobowo zmienionym. Projekt opiera się na oryginalnej innowacyjnej technologii, która umożliwia zamykanie leków w kapsułkach lipidowych i kontrolę ich uwalniania poprzez wzrost temperatury wywołany przez bodziec zewnętrzny. W projekcie opracowane zostały nowe wielofunkcyjne nośniki leków, przeznaczone do podania drogą wziewną do płuc. Dzięki obecności w ich wnętrzu nanocząstek superparamagnetycznych mogą one być nakierowane za pomocą zewnętrznego pola magnetycznego w chorobowo zmieniony obszar płuc (terapia celowana). W dalszej kolejności za pomocą zmiennego pola elektromagnetycznego energia dostarczona nanocząstkom superparamagnetycznym wywołuje lokalny wzrost temperatury i nadtopienie otoczki lipidowej, co powoduje uwolnienie leku (kontrolowane uwalnianie), zaś obecność kwasów tłuszczowych wpływa korzystnie na wchłanianie leku (lepsza biodostepność). Terapia raka płuc prowadzona z udziałem takich nośników leków (np. paklitakselu) powinna być znacznie skuteczniejsza i nie powinna wywoływać tak wielu niekorzystnych skutków ubocznych jak dotychczas stosowane podawanie chemioterapeutyków drogą dożylną.
